Bundan 148 yıl önce 1872 yılında Amerika ile Avrupa birbirine bir kablo ile bağlandı.

Bundan 148 yıl önce 1872 yılında Amerika ile Avrupa birbirine bir kablo ile bağlandı. Karşılıklı iletişim için günler, aylar beklerken artık 10 dakikada 1 kelime telgraf sayesinde mümkün olmuştu.
10 yıl sonra ise bu oran dakika başına 8 kelimeye çıkmıştı bu bile insanlık için inanılmaz bir sıçramaydı. Bir ekonomik kriz, bir ticaret anlaşması veya kitlesel bir olayda devletler anında iletişime geçebiliyor ve önlemlerini alıyorlardı.
Günümüze gelecek olursak transatlantik döşenmiş fiberoptik kablolar sayesinde tüm dünyada aynı anda saniyede terabaytlar seviyesinde işlem yapılıyor sunucusu Abd merkezli bir şirketten istediğimiz veriye o an ulaşabiliyoruz.
O kadar kolaylaştı ki her şey bir ıssızlığın ortasında iletişim kurup sosyal medyaya o eşsiz yerlerin fotoğraflarını tüm dünya ile paylaşabiliyoruz. Bir kriz anıda o olay yaşanırken tüm dünya buna şahit olup tepkilerimizi sosyal medya da dile getiriyoruz.
Bir yerde insanlar mı katlediliyor bunu hemen görüyoruz ama tepki vermek dediğim gibi sadece yazdıklarımızla oluyor ve unutulup gidiyor.
Küresel bir duyarsızlık!
Üzüntülerimiz, sevinçlerimiz artık her şey anlık yaşanıp bitiyor. Sosyal medyadaki hikayeler özelliği artık bize gelmiş durumda son güncelleme ile.
Ta ki yeni tip bir corona virüs olan covid-19 tüm dünyayı tehdit etmeye başlayana kadar. Gündemden hiç düşmüyor sürekli birileri açıklama yapıyor bizde bunları okuyoruz istersek yanıtlar veriyoruz ama ne olursa olsun hiçbir haber bunun önüne geçmiyor artık.
Çünkü ilk defa insanlar ölümsüz olmadığını çok net bir şekilde gördü. Bu konuyu kimseye es geçemiyor, en ufak bir covid-19 haberini atlamadan çoğumuz dikkat kesiliyoruz
Herkes tehlikede!
Marketler talan edildi şu 1 haftada herkes ihtiyacından fazla ürün alıyor, ortalıkta bir panik havası herkes gelecekte ne olacak diye önlemini almaya çalışıyor. Sosyal medya da karantina kurallarına uymayanları eleştiriyoruz ama tek farkla bu sefer gelip geçici değil, sürekli yinelenen bir durum haline geldi.
Başımıza gelmeyince gerçekten diğer insanların acıları hiç umurumuzda değil. Bize dokunmayınca, bizden uzakta olunca sorunlar hallolmuş, olmamış bizi ilgilendirmiyordu, oysaki o muhteşem, yüce iletişim araçları bize tüm dünyada ne olursa gösteriyordu her şeyden haberdardık.
Bu küresel bir yok oluş değil tam tersine küresel bir dönüşüm.