Yaklaşık üç aydır güzel ülkemde ve dünyada durdu saatler durdu zaman.

Yaklaşık üç aydır güzel ülkemde ve dünyada durdu saatler durdu zaman.
Öyle kötü bir anda durdu ki hemde, sanki bir bilimkurgu filminin içindeyiz.
Sosyal mesafeler, maskeler, dezenfektanlar, izolasyonlar, mecburi evde kalmalar, acı kayıplar, zamansız ayrılıklar vesaire vesaire aklımıza gelmeyecek olan her ne varsa hepsi başımıza geldi maalesef.
Her güne bu günlerde geçecek diye yeni umutlarla uyanır olduk.
Geçecek Allah'ın izniyle inşallah, amma velakin bizi bizden edipte, ciğerimizi delipte geçecek...
Bu günlerde dilimde sık sık bir Ayşe Tunalı şarkısı "Saatler mi Durmuş Yoksa Zaman mı"...
Ne kadar güzel bir şarkıdır içimize taa derinimize işleyen.
Başka bir yorumcudan dinlemeyi asla düşünmediğim güzel ötesi bir şarkı...
Çocukluğumdan itibaren ömrümün neredeyse üçte birini belki daha fazlasını radyo başında geçirmiş olan ben, dinlediğim şarkılara türkülere farklı yönlerden bakmayı çok seviyorum. Sizlerde öyle misiniz bilmiyorum ama ben böyleyim.
İşte o yüzden bu günlerde dilimde çokça bu şarkı...
"Saatler mi durmuş yoksa zaman mı"
Ne zaman durur insanın saati, zamanı?En mutlu olduğu anda mı, en üzgün olduğu anda mı yoksa acının en derinine işlediği bir anda içinde sessiz fırtınalar koparken gözlerinden sicim gibi yaşlar akarkenmi?
Tamam artık bitti bu son dediği anda mı?
Ya da yüzünde güller açarken mutluluktan ağlarken mi durur saatler ve zaman?
Belki de canından can koparken en sevdiğini kara toprağa uğurlarken, belki de bir bilinmezliğe doğru bakıp yarım yamalak sevinçler ve hayatlar yaşayıp yine de umudunu kaybetmediği o anda mı?
Herkesin acı çekme ve mutlu olma anlayışı farklı sebeplerden dolayı olsa da mutlaka herkes için ömründe bir veya bir kaç kez saatlerin zamanın durduğu anlar olmuştur...
Önemli olan o duran saatin, zamanın, yaşamın ne zaman ve ne şekilde tekrar ilerlemeye başlamasıdır...
Başlamalı ve ilerlemeli mutlaka.
Orada öylece durup kalamayız, ağır aksak bile olsa yolumuza devam edip, kalkıp kendimize gelip üstümüzü başımızı silkeleyip hep ileriye dönük bir şekilde hareket etmeliyiz...
Ne diyordu ünlü bir düşünür "Siz planlar yaparken başınıza gelen şeylerin toplamıdır hayat"
İşte tamda bu yüzdendir ki şu günlerde daha çok morale motivasyona ihtiyacımız var... Buruk bir Ramazan ayı ve Ramazan Bayramı geçirdik maalesef. Uzaktan bayramlaştık. Kaderde bu da varmış. Sizlerin de geçmiş Ramazan Bayramınız kutlu olsun inşallah.
Her şey normale dönüyor gibi yavaş yavaş.
Ondan sonra kaldığımız yerden devam edeceğiz inşallah. Daha bir azimle daha bir ısrarla daha bir istekle... Kaybettiklerimizi geri kazanmak için...
Hiç bir şey manevi kayıplarımızı geri getiremez onun bilincindeyiz biz maddi kayıplara bakacağız...
Manevi ve ruhsal kayıplarımızıda yapabilen kendi başına yapamayanlar da bir uzman yardımıyla bir hal yoluna koyacaktır diye düşünüyorum...
Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak olsa da
yine de içimden güzel şeyler olacak umudunu kaybetmek istemiyorum...
Hepinize sevgiler mutluluklar dilerim.
Kendinize çokça dikkat edin.
Hoş kalın sağlıcakla kalın.