Yola düşmek,
Yola düşmek,
Yola çıkmak,
Yola koyulmak,
Yola revan olmak,
Yolu yarılamak,
Veya yola devam etmek...
Yol yollar ve yolculuk önemlidir birçok kültürde.
Yola gidenin ardından su dökmek, yoldan geleni karşılamak, yolda kalmışsa yardımına koşmak hoş adetlerimizdendir bizim...
Gidilecek yere gitmeden önce hazırlık yapmak, gelirken eşe dosta ufak hediyeler getirmek güzeldir.
Ben daha çok magnet almayı severim ya da o yöreye özgü bir şeyler varsa onları tercih etmeye çalışırım.
Bir de yola kiminle veya kimlerle çıktığımız önemli.
İnsan en çok arkadaşını eşini dostunu yolculukta ve alışverişte tanır derler bilmiyorum ne kadar doğru;)
Milletçe gezmeyi sevdiğimiz doğrudur fakat her zaman herkesin maddi ve manevi olanakları yeterli olmadığı için maalesef oturduğumuz yerde oturmaya mahkûm olmaktayız. Acaba diyorum ki bunda yıllardan beri gelen yetiştirilme tarzımız dan dolayı o çok söylenen meşhur bir söz var ya "Otur oturduğun yerde ne işin var senin orada şimdi" nin etkisi olabilir mi? Olabilir bence bilinç altımıza öyle işlemişler ki bir güzel nakış gibi bir türlü yerimizden kıpırdayamıyoruz...
Elin oğlu otostopla dünyayı gezer biz şuradan şuraya gidemeyiz anca evde bezelye ayıklayıp saçma sapan kadın programı adı altındaki programları izleriz akşamları çay ve çekirdek eşliğinde her bir sahnesi buram buram ihanet entrika kokan dizicikleri izleriz...
Dizi dizi inciyiz güzellikte birinciyiz ;)
Hay kurban...
Sonra namustan ahlaktan aile hayatından gençliğin nereye gittiğinden filan bahsederiz...
Peki neden?
Cevabını siz bulun hadi bakalım ;)
E tabi maddiyat ta önemli birazcık... Dediğinizi duyar gibiyim. Duyarım ben.
Bırakın milletle uğraşmayın artık kim ne yemiş ne içmiş kiminle gezmiş tozmuş size ne...
Siz bir meşgale bulun kendinize bir hobiniz olsun. Kendinize vakit ayırın kendinizle vakit geçirin. Dönüp içinize sorun bakalım ne istiyormuş. Gerçekten bak şaka yapmıyorum doğruyu bulacaksınız işte o zaman...
Yol uzun fakat hayat kısa a dostlar gerçekten çok kısa ne kimseyi kırmaya ne de kimseye kırılmaya değmiyor bu hayatta...
Yaşadığımız kadar daha yaşayacağımızın garantisi yokken bu öfke bu kin bu düşmanlık bu hasetçilik bu birbirini çekememezlik niye?
Bir çoğumuz çıktığımız hayat yolunu yarıladık yolun sonuna ne kaldı şunun şurasında. Yanımızda ne götüreceğiz iyilik ve güzellikten başka?
Bizi kimler uğurlayacak son yolculuğumuza?
Kimler bu defa ardımızdan çabuk dönelim su gibi gidip su gibi dönelim diye su dökmek yerine hangi güzel duaları edecek?
Hiç düşündük mü?
Düşünelim derim ben naçizane...
Hoş kalın efendim sevgiyle kalın sağlıcakla kalın mutlulukla kalın
Selamlar
