Ramazan Bayramı’nı bu sene evlerimizden geçirdik. Koronavirüs’ten dolayı tabi ki…
Ramazan Bayramı’nı bu sene evlerimizden geçirdik. Koronavirüs’ten dolayı tabi ki…Yoksa istemez miydik büyüklerimizin ellerini öpmek, dostlarımızı ziyaret etmek. Ama ne yapalım, her zaman dediğimiz gibi, ‘önce sağlık.’
Ama teknoloji sağ olsun, telefonlarla, görüntülü konuşmalarla belki de normalde ziyaret edebileceğimizden daha fazla sevdiğimizin evine konuk olduk, konuk ettik. Çok daha fazla sevdiğimiz insana ulaşabildik. Buna da şükür diyebildik…
İkramlarda bulunamadık tabi ama olsun yüzlerin gülümsemesini görebilmek, sağlıklı olduğunu bilebilmek en güzel ikram oldu aslında.
Bir sonraki bayramda doyasıya sarılırız diyerek, uzaktan öpücükler yolladık…
Şen şakrak geçirmeye çalıştık bayramı, belki hafif buruktu ama olsun, hiç olmamasından daha iyi.
Şükürler ettik.
Sizlerin bayramı nasıl geçti diye sormak isterim. Doğrudan cevap alamasam bile siz kendiniz bu soruyu cevaplayın, bana yeter.
Bayramın değerini fark edebildiniz mi siz de? Özlediğinizi, özlendiğinizi hissedebildiniz mi?
Herkesin geçmiş bayramını buradan kutluyorum.
Bir sonraki bayramda çok daha güzel, dolu dolu kutlamayı Allah nasip etsin.
Ama dediğimiz gibi, ‘önce sağlık’, gerisi kolay…
Ben de size bir bayram şekeri tadında şiir vereceğim, bu da benim ikramım olsun; Orhan Veli’den gelsin.
BAYRAM
Kargalar, sakın anneme söylemeyin!
Bugün toplar atılırken evden kaçıp
Harbiye nezaretine gideceğim.
Söylemezseniz size macun alırım,
Simit alırım, horoz şekeri alırım;
Sizi kayık salıncağına bindiririm kargalar,
Bütün zıpzıplarımı size veririm.
Kargalar, ne olur anneme söylemeyin!
Herkese iyi haftalar dilerim…
