19. Yüzyıl efsanesine göre Gerçek ve Yalan bir gün buluşurlar.

19. Yüzyıl efsanesine göre Gerçek ve Yalan bir gün buluşurlar.
Yalan doğruyu söyler ve "Bugün hava çok güzel" der.
Gerçek etrafına bakar ve gözlerini gökyüzüne kaldırır.
Gün gerçekten çok güzeldir.
Bir kuyunun önüne gelene kadar birlikte çok zaman geçirirler.
Yalan tekrar doğruyu söyler ve "Su çok güzel, birlikte banyo yapalım!" der. Gerçek, bir kez daha şüpheci bir şekilde suya dokunur. Su gerçekten çok güzeldir. Soyunur ve yüzmeye başlarlar birlikte. Yalan bir anda sudan çıkar, gerçeğin kıyafetlerini giyerek kaçar ve kayıplara karışır.
Kızgın Gerçek kuyudan çıkar.
Yalanı bulmak ve kıyafetlerini geri almak için her yeri aramaya başlar.
Dünyada çıplak gerçeği görenler onu hor görür ve öfkeyle bakarlar ona.
Zavallı gerçek kuyuya geri döner ve sonsuza dek ortadan kaybolur.
O zamandan beri yalan, dünyanın her yerinde gerçek gibi giyinmiş ve içimizde yaşamaktadır.
Dünya ise hiçbir şekilde çıplak gerçeği görmek istememektedir.
Eğer herkesin vicdanı rahatsa, bu kadar insanın kalbini kim kırdı?
Alıntıdır...
Hoş kalın sevgiyle kalın görüşmek üzere.
Gerçeğiniz hiç yitip gitmesin inşallah...