İki doz olduk yeter miydi, zaten 3. ye ne gerek vardı, ben bir tanesini bile olmadıydım, keşke olsaydım, keşke hiç olmasaydım, sen kaç doz olduydun, biz zaten aşı karşıtıyız....

İki doz olduk yeter miydi, zaten 3. ye ne gerek vardı, ben bir tanesini bile olmadıydım, keşke olsaydım, keşke hiç olmasaydım, sen kaç doz olduydun,biz zaten aşı karşıtıyız....
Gibi şeyler söylerken bir kesim,
hooop 3. hatırlatma dozu vurulma süresi 6 aydan 3 aya çekildi...
Hemen girdim E  Nabız uygulamasına 5 ay olmuş 2. dozu olalı, randevu bulmak ilk gün zor oldu, ikinci gün buldum randevuyu hem de hafta sonu benim de işime gelir hafta sonu olması...
Neyse saatimiz geldi gittik fakat o ne yoğunluk o ne kalabalık öyle?
Acaba dedim ben yanlışlıkla aşı yerine mazot kuyruğuna filan mı denk geldim ;) Yoksa indirim filan mı var, hafta sonu çılgınlığı sene sonu bindirimi ay şey çok pardon indiriminemi denk geldim dedim değilmiş, doğru yerdeymişim...
Ben diyeyim 150 siz deyin 250 o derece kalabalık...
Neyse kalabalığı yara yara formlara ulaş, formu doldur, yerine bırak,
sıranın sonunu bul, oraya konumlan, offff nerde kaldı bu sosyal mesafe...
Çok seri bir şekilde aşımızı olduk efenim, şifa olsun ümidiyle...
O arada asgari ücrete bir zam gelmiş bir zam gelmiş ki sormayın gitsin, asgari ücret altında çalışanların asgari ücretle çalışanlar ile arasındaki fark uçurum olmuş, zaten uçurumun kenarındayız bir hızır bekliyoruz, lakin hızır hazır olana yetişirmiş bilememişiz, beyhude beklemişiz, biz hiç hazır olmamışız ki...
Olamamışız....
Bakıyorum altımda üstümde altınım varmı bozdurayım kâr edeyim diye ama nafile bakıyorum ben altınları en son Fevzipaşa ya gömmüştüm ;)
Neyse efenim ne diyordum, Fevzipaşa diyordum evet evet sizi denedim bakiim ne kadar dikkatli okuyorsunuz diye ;)
Severim Fevzipaşa'yı yine olsa yine gömermisin altınları deseniz hiç düşünmeden eveeet derim ;)
Bilirim çünkü nasipten öte yol olmadığını, başa gelenin çekileceğini, küçük yaşlarda öğretti hayat sağolsun...
İnsanın kaderinden kaçamayacağını çok oldu öğreneli,  bir tarafım hep pembe gözlükleriyle bakarken hayata bir tarafım kuşku duymayı, önsezilerim herkesin yanılabileceğini hatırlattı...
Belki de adına hayat denen curcunanın her zaman bir tık uzağında durduğumuz için olabilir tam adını koyamıyorum...
Hüznüm mutluluğuma ağır basıyor şu aralar ondan bu hallerim biliyorum aslında. Biraz da kolum ağrıyor, bunlar hep aşıdan, hep ağrı kesiciden ;)
Siz hüzünlerimizin tek sebebi,
Dışarıda yağan yağmur sanarken,
Umudumuz çamurla kirlenmiş,
Biz ona üzlüyoruz.
Yıkasak temizlenir mi?
Geçer mi kalbimizin kırgınlığı?
Hayat öyle acımasız ki,
Hiç görmüyor ağladığımızı
Hiç görmüyor gözyaşlarımızı
Ama suç bizim.
Öylesine saklamışız ki,
Gözyaşlarımızı gülüşümüzün arkasına
Kimse inanmıyor ağladığımıza...
Haydi o zaman bir,
Ahmet Kaya - Ağladıkça bırakalım  buraya tam olsun.
Bu günde böyle olsun...
İyilik güzellik sizden yana olsun, hoş bakın kendinize. Sevgiyle