Bugün içimden hiçbir şey gelmiyor.
Bugün içimden hiçbir şey gelmiyor.
Biliyorsunuz deprem hepimizi psikolojik olarak etkiledi.
Çok afetler gördük de böylesini görmedik.
İnşallah bir daha yaşanmaz.
Kapalı yerde bir saat bile kalamazken enkaz altında kalanları düşünüyorum da çok korkunç.
Elden bir şey gelmeyişi!...
Çok ibret almamız gereken şeyler var.
Düşündükçe ne kadar şükür etsek de az.
Televizyondan oradaki çaresiz insanları izledikçe, sıcacık evim bile bana battı.
Hiç rahat edemedim, uykum firari oldu.
Doğanın gücü işte hep dediğim gibi.
Hiç kimse büyüklenmesin.
Bak bir deprem bile ne hale getirdi.
‘Malım mülküm var deme bir kıvılcıma bakar’ demişler! Ne kadar doğru söylemişler.
Malda yaradanın mülkte yaradanın.
Çok ibretlik çok! Depremler, doğal afetler hepsi ibretlik.
Birbirimize tahammül edemezken nasılda birleştik, yardımlaşmaya başladık.
Ne kadar koparsak kopalım birbirimizden insan olarak, bir doğal afetten gene birleşiyoruz, yardımlaşıyoruz.
Bu güzel bir şey ama illa deprem olmasına gerek yok.
Her zaman böyle olmamız lazım.
Aslında buradan pay biçmemiz lazım.
Kin, kibir kalmadı hiç birimizde.
Oradaki insanları görünce tek yürek olduk.
Her zaman böyle olmamız lazım.
Saygımızı ve sevgimizi bırakmayalım.
Allah kolaylık versin depremzedelerimize ve kurtarma ekiplerimize.
