Fani dünyanın fani işleriyle yorgunuz.
Kimisi gönülden, kimisi bedenden, kimisi kafa yorgunu.
Bitmek bilmeyen bir menzilde koşuyoruz sürekli.
Sürekli hiç kendimize ayıracak vaktimiz yok. 
Sanki dünya değişiyor.
İnsanlık değişiyor, robotlaşıyoruz.
Gün geçtikçe hiçbir şey eskisi gibi tat vermiyor kimseye.
Öyle hissediyorum ben kendimce.
Her geçen günümüzü arar olduk.
Nerede yanlış yaptık diye düşünüyorum.
Aslında çok yanlışlar yaptık da oturup, bir düşünüp de ders çıkarmıyoruz.
Empati kurmayı unuttuk.
Galiba biraz doğallığımızı bıraktık, modern olalım diye.
Mesela en basit örneği köylerde köylü yok.
Başta yitirdiğimiz kültürlerden biri.
Çoğu kültürümüz köylerden gelmeydi, oda kayboldu.
Sürekli değişen bir teknoloji var.
Ayak uydurmak zor.
Zaten bize kültürümüzü unutturanda sosyal medya gibime geliyor.
Herkes de bir klavye var.
İsteyen istediğine sataşıyor.
Bununda sonu gelir de bilmiyorum ne zaman gelir.
İyi yönleri de çok var. İnsan birbiriyle iletişim kuruyor.
Yardımlaşma konusunda özellikle.
Hep iyiye kullanalım, sonunda iyilik kazanacak.