Pazar günü tarlaya gittik, biraz çalışalım dedik.
Şehrin betonundan o kadar hamlaşmışız ki her yerim kesildi.
Toprağa dokununca o kadar rahatladım, her şeye değerdi.
Özümüzün toprak olduğunu bir kez daha anladım.
Her derde çare toprakta, kıymetini bilelim.
O bile yoruldu insanoğlundan, gösteriyor kendini.
Savaşı kazanan toprak her zaman dirimizi de besliyor ölümüzü de saklıyor.
Tıpkı bir ana gibi, bir yar gibi.
Aşık Veysel'in dediği gibi; ‘Benim sadık yarim kara toprak’.
Doğayı dengeleyen de toprak.
Ağaçlar çiçek açmaya başlamış, rengarenk.
O kadar güzel ki cennet gibi.
İlkbahar ayı adım adım yaklaştı.
Yeni umutlarla inşallah artık!
Depremlerde dururda biraz nefes alır insanlar.
Toprak gücü işte ne yapsak sallayamayız.
Öyle büyük bir ders, büyük bir sınav aslında bizlere.
İnşallah tez geçer.
Herkese tavsiye ediyorum.
Biraz toprakla oyalanın.
İnsanın stresini alıyor, rahatlatıyor.
Betonlaşmaya özenmeyelim, toprağa özenelim.
Ruh halimizde betonlaştı iyice.
O Yüzden gerginiz, stresliyiz.
Hafta sonları kaçamak yapın tarlaya bahçeye.
Yoksa da doğa yürüyüşüne çıkın.
İnanın çok iyi gelecektir, sizlere de tavsiye ediyorum!