Franz Peter Schubert (31 Ocak 1797, Viyana – 19 Kasım 1828, Viyana) Avusturyalı besteci.
Yaklaşık 600'ün üzerinde lied, 9 senfoni (ünlü "Bitmemiş Senfoni"nin de içlerinde bulunduğu), operalar, çok sayıda oda müziği ve piyano parçaları bestelemiştir.Schubert Viyana yakınlarında Himmelpfortgrund'da 31 Ocak 1797'de dünyaya geldi. Babası Çek asıllı bir öğretmen, annesi Polonyalı bir ev kadını idi. Dört erkek kardeşin en küçüğü idi. Schubert'in müzik yeteneğini önce babası fark etti ve Franz'a keman çalmayı öğretti ve kiliseye göndererek org çalmayı öğrenmesini sağladı. On yaşında saray korosuna girdi ve oldukça iyi bir müzik eğitimi gördü. Okul orkestrasının baş kemancılığını ve bazen de yönetmenliğini yaptı.
1810'da sarayın müzikçisi Antonio Salieri ile çalışmaya başladı ve küçük yaşta şarkılar, piyano parçaları, kardeşleri ve babasıyla birlikte çalmak için yaylı çalgı dörtlüleri besteledi. 1813'de henüz 16 yaşındayken ilk senfonisini yazdı, hatta bir de opera bestelemeye çalıştı. 1814'te okulu bırakıp öğretmenliğe başladı.1815'te bir okula müdür atandı.1815 yılı Schubert'in yaşamında bir dönüm noktası oldu. Bir hukuk öğrencisi olan Franz von Schober, Schubert'ten okulu bırakmasını önerdi, birlikte bir ev tutmayı ve ekonomik olarak onu destekleyeceğini kendisini tamamen bestelerine vermesini söyledi. Bu fikri aileleri de kabul etti ve iki genç bir daire kiralayıp oraya taşındılar. Aynı yıl içinde 150 şarkı, 2 senfoni, piyano parçaları, 2 missa, 4 küçük opera besteledi.
1817 yılında Kont Esterhazy'nin evinde müzik öğretmenliği yapmaya başladı. Aynı zamanda arkadaşları ile birahanelerde, çatı katlarındaki evlerde toplanır, dans ederler, Schubert en son bestelerini arkadaşlarına çalıp dinletirdi. Bu toplantılara şairler, şarkıcılar, saray görevlileri vb. katılırdı ve beğenilen toplantılar "Schubertiade" adıyla anılırdı. J.M. Vogl adlı ünlü bir baritonun Schubert'in piyanosuna eşlik etmeye başlamasıyla toplantıların ünü giderek arttı.
1818-1820 yılları arasında yazdığı tiyatro oyunları için yazdığı müzikler ve şarkılı oyunlarla Schubert'İn ünü yayılmaya başladı. Vogl ile birlikte Viyana yakınındaki Styer kasabasına çağrıldığında bir piyanolu beşli siparişi aldı ve "Alabalık Beşlisi"ni (Forellenquintett) besteledi. 1820'den sonra daha çok piyano ve orkestra eserleri yazdı. Piyano için yazdığı "Gezgin Fantazisi", arkadaşlarıyla birlikte çalmak için piyano düetleri, birçok sonat, vals, dans ve "Bitmemiş Senfoni" bu yıllarda ortaya çıktı.
1822'de, henüz 25 yaşındayken yaşamının zorlu yılları başladı. Frengi hastalığına yakalandı, tedavi için hastaneye yatırıldı. Bu hastalıktan dolayı cildinde kırmızı döküntüler oluştu ve saçları dökülmeye başladığı için peruk takmak zorunda kaldı. Arkadaşlarına şiddetli baş ağrılarından ve piyano çalmasını engelleyen sol kolundaki ağrıdan bahsediyordu. Kendisini mutsuz hissetmesine neden olan hastalıkları 1824'ten itibaren depresyon belirtileri arttı. Aldığı telif ücretleri çok düşük olduğu için maddi sıkıntılar içindeydi ve eleştirmenler tarafından beğenilmiyordu. 70 kadar şarkısında şiirlerini kullandığı Goethe'ye bu eserlerini ithaf etmek istediğini yazdığı mektubu, Goethe tarafından okunmadan iade edildi. Tüm bunlar Schubert'in depresyonunu artırdı.
1823'te yeniden ailesinin yanına döndü. Hastalığına rağmen çalışmaya devam etti ve ölümüne kadar seslendirilmeyecek olan "Fierrabras" operasını yazdı. 1824'te "Güzel Değirmenci Kız" (Die Schöne Müllerin) başlıklı lied dizisini çıkardı.1825 yazında "Büyük Do Majör Senfonisi"ni besteledi. 1826'dan sonra yazdığı eserler Schubert'in iç dünyasındaki huzursuzluğu yansıtır. Sürekli değişen ruh hali sıkça tonalite değişimleri ve yaylı çalıgıların tremoloları şeklinde yansımaktaydı.
1827'de Beethoven'in cenaze törenine katıldı ve 38 meşale taşıyıcısından biri oldu.1828'de piyanolu triolaro, "Impromptus"u, 6 piyano parçasından oluşan "Moments musicaux"u yayınlanıdı. O sırada Filarmoni Derneği tarafından onun eserlerine ayrılan bir konser mali sorunlarını bir miktar çözmesine yardımcı oldu. Kardeşi ile birlikte bir eve taşındı ve beste yapmaya devam etti. "Kuğu Şarkıları", piyano sonatları, yaylı çalıgılar beşlisi bu dönemin ürünleri oldu.
19 Kasım 1828'de hayata veda eden besteci Viyana Merkez Mezarlığına, Beethoven'in yanına gömüldü.
