İspanyol ressam Goya'nın, Sağırın Beşi (Quinta del Sordo) adıyla bilinen evinin iki katındaki duvar sıvasına, dekorasyon amacıyla yağlı boya ile çizdiği 14 tablodan oluşan bir duvar resmi serisidir.
Evi Şubat 1819'da satın alan Goya, resimleri 1819 ile 1824 arasında çizdi. 1873'te tuvale aktarılan resimler, Madrid'deki Prado Müzesi'nde muhafaza edilmektedir.
Çizildiklerinde, Goya tarafından isimlendirilmeyen resimler, 1838'de ressamın arkadaşı Antonio Brugada tarafından kataloglandı ve şu şekilde adlandırıldı:
Átropos ya da Las Parcas
İki İhtiyar (Dos viejos) ya da İhtiyar ve Keşiş (Un viejo y un fraile)
Çorba İçen İki İhtiyar (Dos viejos comiendo sopa)
Sopalı Kavga (Duelo a garrotazos) ya da Kavga (La riña)
Cadı Ayini (El Aquelarre)
Okuyan Adamlar (Hombres leyendo)
Judith ile Holofernes (Judith y Holofernes)
San Isidro Festivali (La romería de San Isidro)
Gülen Kadınlar (Mujeres riendo)
San Isidro Kaynağına Hac (Peregrinación a la fuente de San Isidro) ya da Santo Oficio Töreni (Procesión del Santo Oficio)
Bir Köpek (Perro semihundido) ya da kısaca Köpek (El perro)
Çocuklarını Yiyen Satürn (Saturno devorando a un hijo)
Una manola: doña Leocadia Zorrilla
Fantastik Görü (Visión fantástica) ya da Asmodea
1823'te VII. Fernando mutlak monarşisini yeniden elde edince, kendisine karşı gelmiş olan liberallere baskı uygulamaya başladı. Bu durumdan kaygı duyan Goya Madrid'i terk ettiğinde, evi ve eşyalarıyla birlikte resimler de oğlu Javier Goya'nın oldu. 19. yüzyılın sonuna kadar resimlerin varlığı pek bilinmiyordu (sadece Charles Yriarte gibi birkaç eleştirmen bazılarını betimlemişti). Resimler 1873'te, evin bulunduğu çiftlik yıkılmadan önce, Belçikalı bir banker olan Frederic Emile d'Erlanger'in isteği üzerine, Salvador Martinez Cubells tarafından tuvale aktarıldı. d'Erlanger resimleri 1878'deki Paris Uluslararası Fuarı'nda satmayı planlıyordu. Ancak 1876'da resimleri şu anda sergilenmekte oldukları Prado Müzesi'ne bağışladı.
