Kimisi yüreğini koyar ortaya kimisi emeğini...
Kimisi becerisini koyar ortaya kimisi hayallerini...
Her ikisi de içten her ikisi de samimi her ikisi de yürekli...
Birisi de var ki oturduğu yerden atıp tutar...
Kimseye ne bir hayrı dokunur ne faydası...
Adeta bir embesil gibi adeta bir süne zararlısı gibi etrafına zarar vermeden edemez...
Çalışıp bir şeyler üretmekten ziyade üretenlerin emeğindedir gözleri...
Sözleri alaycı bakışları kıskançlık dolu yürekleri hasetlidir...
Böyle tiplerden hep korkmuşumdur ve hep bir kaç adım geri durmuşumdur... Tabi gerçek yüzünü bildiklerimden...
Asıl yüzünü saklayıp, oscarlık oyun sergileyip insanları kandıranları Allah'a havale ediyoruz...
İnternetten ayakkabı sattığım dönemde başıma bir şey gelmişti, kendi evimde kendi ayağımda kendi ayakkabımla çekip nete koyduğum fotoğrafı başka bir satış sayfasında değerinden çok ucuz fiyata gördüğümde sayfa sahibine mesaj atıp fotoğrafın bana ait olduğunu ve yaptığının suç olduğunu fotoğrafı silmesini söylediğimde aldığım cevap beni sok etmişti. Resmen ben hırsız muamelesine maruz kalmıştım ve devamında kendisine benim fotoğrafımla sipariş geldiğinde ne yapacağını sorduğumda internette aynısından çok olduğunu birini alıp göndereceğini söylemişti...
Tabi minareyi çalan kılıfını çoktan hazırlamıştır, kafasında sabit fikri olan her türlü kötülüğü ahlaksızlığı vicdanına sığdırabilen Allah korkusu olmayan kuldan utanma duygusu bulunmayan insanlar olduğu müddetçe daha çok insan hem maddi hem manevi mağdur olmaya devam edecektir... Edecektir ama bu insanlar elini kolunu sallayarak etrafımızda dolaşmaya devam edecek ve bunlara hiç bir yaptırım uygulanmayacaktır... Bu da çok can sıkıcı bir durum...
Boğaz Gazetesi’nde yayınlanan yazılarım silinip iki yıl öncesine döndüğünde çok üzüldüm 25 ay ve 105 yazı birden 33’e düşmüştü... Uzunlu kısalı 105 yazı dile kolay, hepsi ayrı duygu hepsi ayrı emek...
Orijinalleri bende, hiç sıkıntı yok, isterse hepsi silinsin ama mesele o değil... Ortada bir emek hırsızlığı var emeğe saygısızlık var... Sadece bana değil belki benimle aynı kaderi paylaşan bir sürü insan vardır...
O yüzden epeydir elim yazmaya gitmedi sanki biraz hevesim kaçtı gibi oldu ama geçti şimdi iyiyim çok şükür... Okullar tatile girince evde oturma günlerime geri döndüm bundan sonra yeni yazılar gönderebilirim size sevgili okurlar…
İster misiniz her gün olmasa da bir kaç günde bir size yazı yazmamı? Sen yine eskisi gibi haftada bir yaz yeter mi diyorsunuz yoksa duydum duydum…
Bakalım bakalım konular birikti epeyce, 9 Nisandan bu yana özledim de aslında...
Şimdilik bu kadar olsun, tekrar görüşmek üzere inşallah.
Sevgiyle kalın hoş kalın hep iyi ve güzel kalın...
