Makaroni, 18. yüzyıl İngiltere'sinde aşırı özenti ve cinsiyetsiz giyinen ve hatta konuşan moda düşkünü bir erkekti.
Giyinişi, müşkülpesent yemek yiyişi ve kumar oynayışı ile "modanın normal sınırlarını aşan" bir erkek için kullanılan küçültücü bir terimdi bu. Komik olmak için İngilizce ve Latinceyi karıştıran makaronik şiir yazarları gibi, bir makaroni de İngiliz tabiatını Kıta Avrupası özentileriyle karıştırır, kendisini hiciv konusu yapardı:
«Aramızda son zamanlarda yeni bir mahluk belirdi, ne erkek ne dişi, nötür cinsiyetli bir şey. Makaroni olarak adlandırılır. Anlamsız konuşur, latifesiz gülümser, iştahsız yer, kendini zorlamadan ata biner, coşkusuz zamparalık yapar.»
Büyük Tur sırasında İtalya'da bulunmuş genç erkekler o zamanlar İngiltere'de pek yenmeyen makaroniyi (makarnayı) benimsemiş oldukları için onlara topluca makaroni kulübü olarak değinilirdi. Bu kişiler makaroni sözcüğünü benimsemiş ve modaya uygun veya à la mode olan her şeyin 'çok makaroni' olduğunu söylerlerdi. Horace Walpole 1764'te bir arkadaşına yazdığı mektubunda "uzun bukleli ve opera dürbünlü, çok seyahat etmiş, genç erkeklerden oluşmuş Makaroni Kulübü"nden bahseder. Bu "kulüp" resmi bir kulüp değildir: Bu terim, yüksek, pudralı peruk üzerine şapka giyen (şapka o kadar yüksekteydi ki ancak kılıç ucuyla yerinden çıkarılabiliyordu), gösterişli giyimli züppeleri tarif etmek için kullanılıyordu. Makaroniler dandilerin öncülleriydi, dandiler ise, günümüzdeki kadınsı anlamının aksine, makaronilerilerin aşırılıklarına karşı erkeksi bir tepki olarak belirmişlerdir.
Londra'nın West End mahallesindeki gravür satıcısı Mary and Matthew Darly, 1771-1773 yıllarında alaycı "makaroni" karikatürleri satmıştır. Yeni Darly mağzası "The Macaroni Print-Shop" (Makaroni baskı mağzası) olarak tanındı.
İtalyanca maccherone mecazi olarak "dangalak sersem" anlamına gelse de söz konusu makaroni teriminin onunla bir ilgisi yoktur.
