Çalın davulları çaydan aşağı mezarımı kazın bre dostlar belden aşağı....
Şükriye Tutku’ dan bu memleket türküsünü her dinlediğimde tüylerim diken diken olur. Ölümün soğuk yüzüyle vakitsiz tanıştığımdan mıdır bilinmez ama ayrı bi severim bu türküyü. Gerçi her ölüm vakitsizdir erkendir, gelin girmedik ev çoktur da ölüm girmedik ev yoktur.
“İnna Lillâhi ve İnnâ İleyhi Raciûn”
Şüphesiz Biz Allah'tan Geldik ve O'na Döneceğiz ondan hiç kuşkumuz yok. Bu haftanın yazısı başkaydı amma velakin mahallemizde cenazemiz var o yüzden bende konuyu değiştirdim müsaadenizle..
Başınız sağ olsun, Allah sabır versin, Allah taksiratını affetsin, Var mı yapabileceğimiz bir şeyler tarzı klasik cümlelerle cenaze yakınlarının acıları paylaşılmaya çalışılır. Konu komşu evinde televizyon açmaz, müzik dinlemez, evini süpürmez cenazeye saygısından. Birer ikişer kap yemek yapılır cenaze evine götürülür hatta bazı yerlerde Belediyeler yemek yollamakta. Ne güzel örf ve adetlerimiz var birbirimizin acısını paylaşmak adına.
Ölüm kimine göre kurtuluş, kimine göre yok oluş, kimine göre yeniden doğuş, kimine göre Mevla’ya varış. Kişi hangi inanışta olursa olsun ölüm katlanılmaz, tarifi anlatılmaz derin yaralar açar gider ardında kalanlara. Kimisini anasından kimisini babasından kimisini evladından kimisini eşinden kimisini sevdiğinden kimisini arkadaşından dostundan ederde gider. Ateş düştüğü yeri yakarda gider.
Damdan düşenin halinden damdan düşen anlar misali bir yanı yarım kalmışsa insan duyduğu her selada, aldığı her ölüm haberinde içi burkulur, damarlarından kanı çekilir, gözlerinden iki damla süzülür, gönlünden dilinden bir Fatiha dökülür gider. Zaten ölende artık Dünya defterini kapatmıştır, Ahirete intikal ederken yanında götürecekleri yalnızca ve yalnızca salih amelleri ve Rab'binin sonsuz merhametidir.
Arkasından tabi ki Dualar, Mevlid-i Şerif'ler, Yasin-i Şerif'ler, Tebareke'ler Amme'ler okutulup okunacaktır. Fakat aşırıya kaçıp cenaze evine külfet olacak şekilde yok 3’ünde terlik, 5’inde çorap, 7’sinde atlet, 40’ında yaşmak, 52’sinde araba, senesinde bilmem ne dağıtıp elle günle ıslık yarışına girmenin de bir mantığı yok bana göre.
Ahirete intikal etmişlerimizin bizden tek istediği Duadır gerisi teferruattır. Tabi ki onları Allah rızası için yaparsak sevabı bizedir yoksa dünya malı dünyada kalır. Rabbim tüm ölmüşlerimize rahmet eylesin merhametiyle muamele etsin Peygamber Efendimiz (SAV)’e komşu eylesin inşallah.
